dinsdag 29 april 2014

Kinderen, verjaardagen


Man, dacht ik vaak toen, enkele maanden na het ondertekenen van het compromis, mensen me nog steeds en meermaals met verwondering (en spijt; sommige van de kerels-van-het-vroege-uur) kwamen feliciteren in verband met de aankoop van Moerasstraat 7, 8400 Oostende. Get over it.

Ik word immers ook vader, hah. Dat is heel wat anders dan bezitter van een pand aan 32 - één jaar jonger zelfs dan die grotendeels fictionele figuur Jezus Christus, zoon van God, toen hij zich aan het kruis liet nagelen.

Want op een ochtend riep Liesbeth me uit de lakens om te vragen of dat roze streepje naast dat andere streepje wel bestond. Dat deed het, natuurlijk en ondanks slaapkop en pis aan m'n handen.
Zo geschiedde dat er honderd dagen later al twee zwart-witte foto-scans aan ons magneetbord hangen. Op het oudste zie je een kikkervisje, op het meest recente reeds een mensje met een hoofd, ruggengraat en voetjes. En het soort grijze grillige vlekken waarin een ongeoefend oog prototeelballetjes meent te zien.

Speaking of which...

Je balzak in een bad met warm water dompelen als voorbehoedsmiddel werkt niet; Zelden was ik sympathieker naïef. Een boekstaaf voor de leukste goedgelovige blunder uit mijn leven, hoera!

Want hoe meer kinderen, hoe meer verjaardagen. Zoveel is zeker. Rond 24 oktober komt er eentje bij. Hoera!


(Bovendien staat vanaf enkele dagen geleden online: de eerste twee delen van Het Kind; een beeldverhaal van Sébastien Conard en ikke. Gekker kan men het niet bedenken. Dus klikken maar, driewerf hoera!)