maandag 30 maart 2009

Elegie voor Korea

Mijn voorlaatste dag. Het zicht, mijn zicht, op de han is nauwelijks veranderd. Behalve dan misschien enkele details aan de brug die ze aan het bouwen zijn; en waar onkoreaans dus maar heel weinig aan gewerkt is de voorbije 368 dagen (ik ben hier exact een jaar en drie dagen). Zou de wereld in crisis daar iets mee te maken hebben?

ik ga het de komende maanden, jaren, whatever, moeten doen zonder u, Korea! geen meer:

poephete metrostellen, boksauto's van ajuma's (oude mevrouwkes die altijd overal de eerste willen zijn), bananenmelk (artificial flavour), THIS-saffen (ooit 'de slechtste sigaretten ter wereld' genoemd; door iemand die zelf niet rookt notabene), worst en ander vlees om half drie 's nachts, ongelimiteerd downloaden, vrijdag- en zaterdagnachten in hongdae (bweih), raar eten en drinken (mn laatste 'spul' was kwal)...

EN ZO VOORT

maar ook vooral: ik heb het al eerder gezegd. het is welletjes geweest. de bel in de toren klinkt. jantje komt naar huis want de tijd is daar gekomen. ik heb mn zak gepakt (ze weegt eigenlijk veel te zwaar voor een transsiberische onderneming maar ach, ik ben een sterke jongen - als het echt moet..) en deze blog schrijven is veruit mijn laatste wapenfeit in de kamer waar ik een gans jaar heb geslapen. ken je dat gevoel dat je soms besloop, ergens in de zomertijd; je kot leeghalen en denken van 'ach wat een schonen tijd hier in dat kamerken'? doet dat gerust maal enkele keren, en kom nog niet in de buurt... in gent bestaan er immers geen vergezichten.


zodus,

beste mensen.
is hier gekomen.

het officiele einde van deze pagina.
de allerlaatste post.
en hierna zal ze drijven.
vergeten op de golven van een zee van 0 en 1.

lieve lezers,
u bent wel bedankt!


Korejantje, 31/03/2009

(en als de bondscoach tegen 21 april - mn thuiskomst - nog niet ontslagen is, dan organiseer ik met elke voetballiefhebber die een steentje wil bijdragen een protestmars op brussel)

vrijdag 13 maart 2009

Транссибирская магистраль

tis van dadde. de kogel is door de kerk. de keel van het rund is overgesneden (eisenstein). alea iacta est. ik heb mn russisch visum vast. en de tickets zijn geboekt (al moet ik nog wel bevestiging krijgen dat alles in orde is).

Met Andere Woorden:

Ik kom naar huis, het is geregeld. met de trein jawel. En voor wie het ineens ongelooflijk voelt kriebelen en denkt 'verdomme, ik wil ook ergens naartoe waar het koud is en men wodka drinkt en waar jantje logeert in een vuil hotel waar het riekt naar borscht' publiceer ik bij deze mijn traject.

donderdag 2 april: 's ochtends vroeg de metro naar Gangbyeon bus terminal. Vandaaruit de bus naar Sokcho aan de oostkust van Korea, dicht tegen de grens met die rare gasten van alboven. In Sokcho rond lunchtijd de ferry op voor een trip van tussen de 15 en 22 uur (de bronnen verschillen van mening).

vrijdag 3 april: aankomst in Vladivostok (meest voorkomende uur): 13.00.

zondag 5 april: vertrek van de transsiberische trein, #001 richting Irkutsk: 15.00

woensdag 8 april: aankomst in Irkutsk: 12.26

zaterdag 11 april: vertrek van de transsiberische trein, #009 richting Ekaterinaburg: 11:10

maandag 13 april: aankomst in Ekaterinaburg: 13:53

woensdag 15 april: vertrek van de transsiberische trein, #001 richting Moscow: 15:51

Donderdag 16 april: aankomst in Moscow: 17:58

Zaterdag 18 april: vertrek van een normale nachttrein richting Berlijn: 08:00

Zondag 19 april: aankomst in Berlijn: 08:58

***

En wat er precies in Berlijn gaat gebeuren dat is nog n geheim. misschien steel ik wel n fiets en maak er een degelijke stunt van. of in konijnenpas; ja, dat zou pas wat zijn. twee stappen voorwaarts en een achterwaarts. zoiets.

(een beetje zoals de procedure voor het verkrijgen van een russisch visum.)