Ik ga er geen handdoekjes omwinden: onlangs herontdekte ik de haardroger. Misschien dat het tien jaar geleden was dat ik er nog zo één gebezigd had, toen mijn haar nog lang was en in een staart en het niet anders kon. Misschien ook niet. Het voelde in elk geval aan als een onbestemde datum, iets van ver vervlogen dagen. (Lang haar in een staart - hoe onbestemd kan 's mans verleden zijn?)
Maar plots had ik terug een haardroger in de hand - geen idee waarom. Ik droogde er mijn haar mee dat er achteraf glanzend en volumineus uitzag.
Tiens, dacht ik, na jaren geregeld plat kapsel.
Ook ontdekte ik enkele douches later dat je er de damp snel mee van de spiegel krijgt.
En dat, hoe koud de kamer ook is, warme lucht de bibber stopt.
Shit zeg, dacht ik.
Wat een geweldig apparaat.
Daarbij uitdagend bloot door het raam naar buiten kijkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten