Na het lezen van een krantenartikel

Brugse crèche moet verhuizen na klacht over geluidsoverlast


Van sommige artikels wil ik zo snel mogelijk terug vertrekken. Naar Korea, waar de mensen bewonderend kijken naar de vorm van mijn neus, en ik vrienden heb die tien centimeter kleiner zijn dan ik. Naar Zuid-Afrika, waar geluid en overlast twee woorden zijn die niet in één zin samenhoren, laat staan een samengesteld woord kunnen vormen. Overlast ginder bestaat uit dronken mannen met messen. Niet dat het daarmee beter is, maar het leert een mens toch een ander perspectief. Overigens heb ik er nooit zelf één gezien, een dronken man met een mes - maar ze zijn er wel, dixit mijn toenmalige gezel Raphaël, Canadese emergency doctor die op een ochtend na een nachtje werken op spoed apetrots de röntgen toonde waarop een lemmet van 30 cm dwars door de ribbekast van het slachtoffer stak. Hij redde die avond een leven. (Meerbepaald het leven van een man die met messen vecht - live by the sword, die by the sword.)

But I digress...

Splitsen splitsen splitsen. Oude mensen willen niet dat kinderen in hun buurt veel lawaai maken. Ze willen liever in rust genieten van hun oude dag. Vlamingen willen splitsen van Walen omdat ze denken daarmee op het einde van het jaar honderd euro meer in hun zak over te houden. Honderd euro die niet in de zak van een luie Waal belandt. Vuile Walen.

Ooit dacht mijn buurman, een ex-para, dat hij beter van zijn oude dag zou kunnen genieten als onze kat niet meer in zijn living piste. Ze deed dat soms, de toen nog slanke en fitte tijgerkat Mien, omdat ze een kat is. Hij schouderde zijn karabijn en joeg er een kogeltje door dat Mien vol in haar achterste raakte. Vlam erdoor. De ene kant erin, de andere kant eruit. Het was maar één kogeltje en geen negen, dus ik vond Mien, bloedend op de trap en krijsend voor haar leven.
De veearts wist de dappere Mien te redden terwijl ikzelf op zoek ging naar het bewijs van wat ik al lang wist. Ik vond het ook; een klein hulsje bij de buurman in de hof. Het rook nog naar kruit.

De flikken hebben toen zijn wapens afgepakt. Geweren en pistolen. Een paar maanden later stopte zijn lever met werken; hij werd zwaar ziek en stierf.
Mien haar staart staat nog altijd een beetje kaduuk, maar ze leeft rustig verder, vreet zich vol. Het is een bolle nu, en loopt niet meer binnen bij andere mensen.