De trouwers duwen de deur open van Chicago Nails en na hen komen ook de maid of honor en best man binnen. Ze mogen allevier hun schoenen uitdoen en in een massagezetel plaatsnemen terwijl het wasbassin aan de voeten volloopt met warm water. Dan komt er een vietnamese juffrouw om een beetje frotten waarna ze haar gereedschap boven haalt en aan het werk gaat. Eerst knipt ze met een clipper de te lange teennagel weg, en daarna vijlt ze het geheel tot een perfecte boog, al die tijd in een zwaar door accent aangetast engels platitudes spuitend die, het moet gezegd, zeer in de smaak vallen, vooral bij de bruidegom, die van nature een energieke babbelaar is.
Wanneer ze bij de best man aan het eelt begint, vult het zaaltje zich met de hilariteit die voortkomt uit een ongemakkelijk heen en weer schuivend manspersoon die bekken trekkend bezig is met zijn eerste pedicure te krijgen. Hij wijst de vietnamese op de bizarre opeenhoping onder zijn kleine teen; Troostend zegt ze 'but not too much'.
Waarna ze vraagt 'color?' verontwaardigd antwoordt hij no thanks maar toch voor de zekerheid checkt bij de bruidegom wat hier precies de mogelijkheden zijn waarop die antwoordt: 'I always ask to make them shine' en zo gebeurt het dat op vrijdag 20 augustus een belgische jongen zijn teennagels krijgt gelakt door een vietnamese jongedame met ferme joekels, want in zo'n massagestoel met voetbad zit men altijd hoger. Hence de inkijk.
Daarna ook de handen natuurlijk, met een massage van de vingers als afsluiter. Laat ze ook maar eens goed blinken, denkt de best man, terwijl het meiske geconcentreed bezig is met het afwerken van de perfecte twintigste boog. Ze heeft ook dat velletje weggewerkt dat normaal je wit half maantje bedekt. 'same as toes?' vraagt ze, en hij knikt en zo gebeurt het dat op 20 augustus een belgische jongen zijn vingernagels krijgt gelakt door een vietnamese jongedame met zachte handen en perfect afgewerkte nagels, want wat doe je anders dan ernaar kijken als mensen aan je lijf werken?
Bij de meisjes duurt het net iets langer, zij krijgen valse nagels en zo, waardoor de jongens tijd hebben om te gaan winkelen met hun perfect buigende en blinkende nagels. De bruidegom koopt een pet, en de best man een t shirt en een boxershort om te dragen tot zijn zak wordt geleverd door de luchtvaartmaatschappij. Er staat op The Karate Kid. En als ook de meisjes klaar zijn met hun manicure, kruipen ze allevier terug de auto in om koffie te drinken en meer te winkelen. De bruidegom heeft immers nog schoenen nodig voor 's anderdaags. 'I feel like such a girl' zegt de best man nog.
En 's anderdaags, dat is een belangrijke dag. Een dag waarop de bruid en bruidegom beloven van elkaar graag te zien tot ze sterven, een ring over elkanders vinger schuiven, en kussen, waarna de best man en maid of honor een toast brengen en drinken en een beetje flirten totdat een limousine het hele gezelschap komt halen en afzet aan een club waar de nacht een trage dood sterft terwijl meer whisky vloeit en meer mensen elkaar nog veel liever beginnen te zien.
Tot ook de laatsten plakker vindt dat het voldoende is en naar taxi's zwaait in de hoop dat er een lief genoeg is om hem thuis af te zetten. Wat ook gebeurt, zaken zijn zaken, en niet iedereen kan brood stelen om zijn dochters te voeden. En dat was meteen het einde van de marriage (spreek uit ma-rie-a-je, op zn frans westvlaams).
Het werd al bij al een prachtdag met veel blije mensen. En een trotse kleine jongen die plots besefte dat de wereld plat is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten