woensdag 18 augustus 2010

Opnieuw in het vlees

Hello,

U bent er weer, blijkbaar, voor de derde reincarnatie van het korejantje, waarvoor dank. Schrijven is leuk, en een deel van mn reizend lichaam hunkert daar telkens naartoe wanneer ik in Belgie ben en het leven zo voorspelbaar is dat er eigenlijk niets interessants over te zeggen valt. Is dat overdreven? Misschien een beetje. Misschien dat ik het dan gewoon liever in het echt vertel. eigenlijk.

Maar nu dus weer even dit: verhalen over het ontdekken van alweer een nieuw werelddeel; en hoewel het deze keer maar een ingekorte reis zal blijken – de redenen daarvoor kan men vinden in vorige blog entries; vooral naar het einde van april 2010 toe.
Soit, even resumeren: ik vlieg morgen naar Chicago, waar ik land om 16.05, en opgewacht word door Gary, Praise en Dan. Trouwen gaan ze, twee dagen later, en wat er verder gaat gebeuren ginder weet ik nog niet. Austin next, dan New Orleans, dan NYC.

Ik heb mn zak gemaakt, er hangt een haantje aan. Ik heb maar drie paar schoeisel mee. Chinese turnsluffers, beatle boots, en sletsen. Twee tandenborstels, omdat ik de vorige keer mn tandenborstel kwijt was na twee weken en drie dagen mn tanden niet heb kunnen poetsen. Tien pakken cote d'or, vijf met nootjes en vijf zonder, om weg te geven aan de mensen in wiens zetel ik mag slapen. Hopelijk denkt de douane niet dat het hashiesh is... De rest gaat overigens ook mee naar Johannesburg; er zit daar een meisje dat ik graag heb, en zij mij en mn chocolade. Maar dat is een verhaal voor binnen een week of drie.

Ik ga eerst naar het Westen!

Huis op de rug, sigaret in de mondhoek, en een ondergaande zon... in de verte speelt een ontstemde viool haar enkeltonig lied. De barhouder met het pokdalig gezicht vloekt en spuugt een rochel, terwijl zijn rechterhand de haan van zijn revolver spant, en overbodig aankondigt dat, baas, er een new kid in town is. Waarop de barhouder nog eens rochelt, vloekt en aan zijn ballen krabt. Zolang mn maar mijn whiskey schenkt, denkt de poor lonesome cowboy bij zijn aankomst in het dorp. En ik heb zin in steak.

And the name of the town is World.

Geen opmerkingen: