Statistiek

Ik zou er niet mee durven thuiskomen zo ergens rond einde juli, met een rapport van het percentage dat de Rode Duivels kans hadden om der Nationalelf in eigen huis te kloppen. Maar ik geloofde vol passie, en brak zo mn eigen hart. Toen eerst de eerste duitser scoorde, meer bepaald. En kort daarna, bij de baltoets van de tweede, dat perfect voorbeeld van snelle omschakeling. Krak zei het.
En achteraf verkondigen échte voetbalkenners zonder sjaal 'zie je wel', want zij wisten natuurlijk al dat Duitsland ons ging opfressen want zo gebeurt dat nu eenmaal áltijd. Ook ik wist dat. Daar hoef je geen voetbalkenner voor te zijn. Het volstaat dan om statistiek te kennen.

Ik ben een positief ingestelde mens. Hoop is mijn ding, en Droom.

De dagen voor de match voelde ik dan ook een aangename verwachtings-spanning. Om van de dag zélf nog maar te zwijgen. The stage was set voor een historische avond...

En dan, die drie minuten gründlichkeit.

Wat zijn ze toch een wreed volk.

Dus het heeft niet mogen zijn. Mertens deed niet mee. (Waarom mocht hij eigenlijk niet van Georges?) Tant pis. Op naar de volgende campagne. Voor groepswinst, Dries. Voor glorie, Vincent. Voor het vaderland, Marouane. Eden, Jan, Axel... wat een wereldploeg...

Elsschot: "Maar tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren en die des avonds komt wanneer men slapen gaat."

***

Het was dus uit een zekere roes dat ik ontwaakte de dag erna, en ik had afgesproken met een Poolse die ook soms blogt en me vertelde: Hey, je kan de statistieken van je blog opvragen - iets wat ik, narcistisch als een schrijver altijd is, natuurlijk onmiddellijk deed.

En weet je wat: Ik haal met mn roerselen van ziel en lichaam een niet onaardig gemiddelde van 65 lezers op de dag van posten. Niets aan de hand, niet slecht zou je denken.

Tot vorige week. Toen ik een vies blogje postte over diarhee en seks en nog andere vunzigheden zeker? ik weet het niet meer.

Piekte het grafiekje toch wel niet tot 93, amai! Bijna honderd mensen hebben die dag mijn vadsig stukske proza gelezen. Ik vind dat straf. Zo'n plotse stijging van bijna 50%. En honderd lezers is een readership, en overstijgt voyeurisme.

Maar hoe hoog precies het natuurlijk gemiddeld percentage voyeurs ligt bij lezers, weet ik niet.