Deel 1 in het hoofdstuk 'De ontdekking van Seoul' is vrij belachelijk. Maar aangezien ik niet vies ben van een potje zelfspot wil ik u dit niet onthouden, lezer: tijdens mijn eerste avond in Seoul heb ik een Belgisch restaurant bezocht. En mossels gegeten. Je kent me. Nergens te vreemde lande een mossel of ik wil ze geproefd hebben. Tegenvaller vaneigens. Het was kleine Aron zijn derde verjaardag, en blijkbaar is dat belgisch gedoe dan traditie. Welja, daar was belangrijk volk. De grote baas van ING in Korea, en blijkaar de belangrijkste Belg hier. Dixit Jurgen. Voorlopig dan toch nog, knipoog. Ik ga schrijven voor zijn nieuwsbrief; naar 't schijnt is dat mijn gratis ticket voor decadente dineetjes. Ze noemen dat 'schrijven om den brode', en het is het beste beroep ter wereld.
Interessanter is het tweede deel. Zoals aangekondigd op mijn eentje de metro op, naar de plaats van afspraak. Jongak. Doel: Seung in ontmoeten. Vlekkeloos verlopen reistraject. Toegegeven, metro's zijn eigenljik gewoon kinderspel. poepsimpel zonder sjans. Een kleine twaalf uur later zit ik terug op de metro in de andere richting met een slappe lach die heel de terugreis aanhoudt (een slordige drie kwartier). Volgens mensen die het kunnen weten een niet geheel vreemd gevoel voor ballingen die plots ontwaken met het besef van een radicale beslissing en tegelijkertijd in een twintigtal stel spleetogen staren. En als een van de kerels rechtstaat en kleiner blijkt dan ik wordt het helemaal te dol en pis ik bijna in mijn broek. Maar dat kwam ook wel n beetje door de soju, the cheapest way to get drunk.
Niet dat ik dronken was, verre van, maar eigenlijk hebben we toch niet veel anders gedaan dan drinken (niet altijd booze, ook koffie en water bijvoorbeeld) en eten; niet abnormaal voor een zondag. En ik heb iets bezocht jawel. Dit namelijk:
Postkaartgedoe jawel. Gyeongbokgung Palace. Wie denkt dat ik dat heb onthouden is onnozel. Ik heb het toegangsticket nog op zak.Vandaar. En ja, ook ik heb me laten verleiden tot het schieten van meerdere kiekjes van dit wonder der Aziatische bouwkunst, maar in godsnaam, als je er meer van wil zien: Google. Afbeeldingen. Alstublieft.
However, wat een zoekrobot u hoogstwaarschijnlijk niet zal onthullen is het volgende, goed weggestoken in een van de afgelegen toegangspoorten van het domein, plafondjuweel. Zie je die ogen? Zelden iets gezien dat romantisch en agressief is tegelijkertijd. Luguber en romantisch ja, dat wel... Eerlijk gezegd hebben we dit ook maar ontdekt omdat ik in een plezante bui perse een poort wou aanraken. Soms ben ik tien jaar oud jawel. En Koreanen halen dat precies in mij naar boven. Zeg nu zelf, dat belooft nietwaar? Oh ja, en dat bolleke met die drie kleuren dat is de pastelversie van een symbool van Korea. Zei mijn kleine gids.
En dan ga je na een lange dag met veel wandelen ergens gaan zitten om (zie boven) de pijn wat te verzachten met kortendrank van 't land en dan krijg je veel meer dan waar je eigenlijk voor gekomen bent. Een kruising tussen Fruit Loops en Honey Pops.
En als je wil gaan pissen dan heeft er iemand een emmer ijs uitgegoten in de piscine. En je denkt eerst, dan pissen de venten niet op de vloer want kom jongens, ooit al eens over een paar kilootjes ijsblok gezeikt? Zeg niet dat je een druppel urine wil verkwisten op de grond. Alles moet je op dat bevroren water wateren. Of niet soms? En als er niemand anders op de plee zit roepen van melt motherfucker, melt. Daar eet ik een juten zak van die roze ballekes voor op. Toch zeker voor die ene keer. Achteraf wel te weten gekomen, en deze uitleg is veel plausibeler dan mijn scherpschutterstheorie, dat het ijs daar ligt voor de geur. Als dat waar is mogen ze voor mijn part die stinkgoot beneden in den bal populaire elk weekend volkappen met ijsblokskens. Vanaf volgend jaar ofzo.
3 opmerkingen:
//////____________
Haha
Laatste alinea afdrukken en vnvnd aan Chris geven.
Twas gisteren weer e cm of 3 :D
jik
Een reactie posten