Nog een week en ik woon twee maanden in Korea, en gisteren en vannacht werd me plots pompwaterklaar wat het de moeite waard maakt om eens drastisch je boeltje bijeen te rapen en weg te gaan. Mensen: het is de kleine verwondering.
Want op een pakje ingevoerd appelsap, onder de weerbarstige sticker met ingredienten in Hangul, las ik het volgende:
Omring deur berge in 'n
pragtige, vrugbare vallei,
groei die vrugte so soet
en sappig, dat dit ons
vrugtesap beroemd
gemaak hat. Keurvrugte
uit andere streke word ook
sorgvuldig uitgesoek om
te versterker dat ons
verskeidenheid geure
een spesiale eienskap in
gemeen het - 'n smaak
so verruklik soos die
Ceres vallei.
Het vuurtje in mijn borstkas laaide op. Ik moest denken aan een twaalfjarig jantje dat 't bijna in zijn broek deed van johannes kerkorrel want het was de eerste keer dat hij Afrikaans hoorde. (ik verloor dat jaar een deel van mijn onschuld nvdr.) Of aan het kleutertje dat naar de lucht wees en dacht aan de zak pluizige balletjes in de badkamer.
Maar na een tijdje weet je het wel: men kan niet gaan zwemmen in de watertoren.
En toch.
Hier in deze miljoenenstad, omringd door bergen, ben ik het plots en soms terug. Verwonderd als een klein kind. Maar ik ga niet vertellen waarover precies. Dat soort van magie is niet met een klavier te vatten. En serieuze mensen zullen met de ogen draaien en denken onnozelaar. Bovendien ben ik nu ook zelf een serieuze mens geworden.
...
Maar die gniffellach van elke dag, de kleine vreemde dingen, ik hou daar zo van.
Bestaat dat nog in Belgie? Zou dat pakje appelsap me ook ginds hebben blijgemaakt?
3 opmerkingen:
hier maakt het bier ne mens gelukkig ;-) schol
ja kloot me der nog e beetje mee
Ceres... daar zijn wij onze trouwfoto's gaan doen!
Een reactie posten