Uw mening telt!

Tijd voor poezie, die duistere minnares achtergelaten in de zompige kelders, enkele jaren geleden. Ik keer er soms met graagte nog eens terug, zij het met littekens op de armen en een twijfelende pen. Bovendien ben ik een minimalist geworden (mede door philip glass) wat niet meteen bevordelijk is voor de appreciatie van een gedicht; de meeste mensen verwachten immers een rijkelijk versierde kerstboom, geen lelijk ding zonder slingers en ballen waar amper nog een naald aan hangt. Maar kijk ja, ik zie nu eenmaal liever de kerstboom op het vuilnisbelt dan de kerstboom in de living met van die lichtjes die aan en uit gaan. Beangstigend. Soms ben ik gelijk dat skelet dat enkel kan bewegen door stop motion.

"Want uiteindelijk is het uw plicht, dichter, op zoek te gaan naar de waarheid!"

En welke kerstboom vertelt daarvan? Juist ja...

***
De setting voor dit plotse schrijven? Deze foto: men verwacht een gedicht van maximum zestien regels, en ik moet toegeven, stonden er ventebillen op deze foto ik deed niet mee. Dat spreekt voor zich natuurlijk. Wie schrijft er nu poezie over het gat van een vent? Zelfs vrouwen doen dat niet. Flikkers misschien ja, omdat ze er graag in porren. Maar zo een vrouwenpoep die je fel in het aangezicht kijkt, dat vraagt erom. Daar moet je iets mee doen.

Vier korte gedichtjes heb ik geschreven voorlopig, gelijk jazz varierend op een thema, en ik zou het reuzefijn vinden als er een paar zouden stemmen op een ervan. Je mag ook stemmen op: Jantje, dit trekt op de ballen, begin opnieuw - aangezien ik dat sowieso ook van plan ben. Men mag zijn of haar roerselen inzenden tot halfweg juli, vandaar.

1.

je billetjes halen onverstoord
de branding overhoop

de garnalenvisser had het gezien.
van voor zijn netten dacht hij
godmiljaardenondedju

een man op zoek naar zilverling
vergat dat apparaat

en ik met mijn zonnecreme
wist handig gebruik te maken
van een herinnering.

2.

haar billetjes halen onverstoord
de branding overhoop

het water vermoedt wel iets
maar doet blazend

waarvoor het kwam
uitrollen en oprollen

gelijk de mat onder papa’s arm
zo knisperend van licht hout

zo onbestemd geurend
zo alleen voor mama in de zee

3.

ach ja
die billetjes daar
die zo ongestoord halen
de branding overhoop

ik kan u daar een ongelooflijk verhaal over vertellen
echt waar

het zijn namelijk geen echte,
meneer de advocaat
met uw dure zonnebril

4.

dag jantje
(de tweeling spreekt in koor)
help ons

ik word nat (de linkse)
ik word verstoord natter (de rechtse)

jullie hebben kiekenvel
(ik dit keer, met een gevleugeld woord
dat vergat hoe het moet vliegen)

jantje help ons (geen van hen kan zwemmen)

jantje help ze toch (mijn handen, die hebben
het wel voor anderen
die zijn doodeerlijk altruist)